mga bagay na nasabi na...

in a few weeks, I'd be leaving my school.. along with it are friends and acquaintances...

"ano ka ba, magkikita pa tayo.." "di naman kita malilimutan e.." "super mamimiss kita...."

these words are spoken because they actually fit the situation... my friends must've said that because it's what you usually say when these "parting" times come..

parang pag kumakain ka.. e may dumating.. automatic sasabihin mo.. "kain tayo!", kahit ayaw mo magshare o halos ubos na yun pagkain mo...

we had an "open forum/farewell something" last week sa school..
the president said that if we could write something for our clasmates.friends.. simple notes daw.. we could do that at that very moment.. we could have the clored paper scattered on the floor as notes.. yun white, for sorry.. red means we love someone.. i think yello was for thanks you and green means.. i cant remember.. basta ayun..

marami nagsabi ng pasasalamat.. ng pagmamahal.. at ng patawad..

may nagbigay ng sorry note.. katabi ay ang masayahing mukha..may isang tao.. lahat sinabihan nya ng sorry.. alam ba nya kung anong ang hinihingi nya ng tawad sa akin? may humingi ng tawad, sbai nya sorry dahil minsan ayaw nya ko kausapin o ayaw nya makinig sa 'kin.. naisip ko naman.. bakit nya inihihingi ng tawad yun.. ok lang naman kasi yun.. yun isa sabi."sori sa kamalditahan ko sa 'yo".. alam nya palang ganun sya.. e bakit pa nya ginagawa sa kin?


"sorry" was said because the situation called for it..

ok na din.. baka yun iba.. yun talga ang nais iparating.. ang sorry.. o nais nga talgang magpasalamat..

it's so silly when words are spoken just because they need to be...
maraming salita ang nawawalan ng kahulugan dahil sa maling pag-kakagamit dito at maling pagpapakahulugan...


buti nalang.. yun promises ni God.. ok.. lahat ng sinasabi Nya .. walang automatic.. lahat para sa 'yo at para sa 'kin..

ganun din ang panlangin mo para sa Kanya...

yun memoryadong panalangin.. parang mga salita na paulit ulit.. walang kahulugan.. kahit sino, pwede sabihin ang isang panalanging memoryado..

naalala ko nung elementary kami.. may memorized prayer bago mag recess... di ko na nga matandaan kasi pag nagppray kami.. madalas ay may sarili akong pasasalamat para sa pagkain ko na natanggap ko sa Kanya..

ano ba nais mo talga sabihin? mahirap ba sabihin kay God yun? ..


hmmm... kaya nahihirapan din ako magsulat minsan.. lagi ko iniisip.. eto ba ang nais ko isulat o sabihin talga.. dahil may mga bagay na pag nasabi na, di na pwede burahin.. sa blog oo, pwede pa iedit at burahin.. e sa totoong buhay.. hindi na..

per ang nais ko.. sa pag susulat ko.. masabi ko kunga ano ang gusto ko sabihin.. hindi lang dahil dapat ko ito isulat.. kundi nais ko ito isulat at ibahagi... walang pagsisisi sa huli..

:)