why .. something's wrong with me...

The past months had been a time of change. It was a time of decisions, of opportunities given and wasted and of friends leaving. I realized how far we can push ourselves to the limit of giving and understanding how life really goes. Everyday is a decision to make. From the choices we make to the mistakes we committed, they were all our decisions. As I face the question of my family and friends: “what are your plans after college?” I tried my best to answer something I can live up to. It’s not going to be as easy as before, I know.. but hey.. no one has it really easy right..?

i have to see what's next.. but i have to open my eyes first...

i have to know where i'm going so i probably should get a map...

i should be thankful and elated of what's going on in my life.. i am happy.. much more i feel blessed.. but still.. something's amiss.. like there's a lack of enthusiasm in me..

i hate myself for it.. like I'm some ungrateful kid.. but I'm really grateful.. it's just something is different.. i can't figure out what is it..

could it be the pressure of finding a job? should I get a job na ba? a school for my MA? do i even want to get an MA already.. plus my parents not letting me go into any "vacation trips" with some friends... arrgh.. could all of this be a reason why I'm not really elated, thrilled.. overjoyed..



..

i just have to keep praying until i get through this.. He's getting me through this.. I'm already a winner in HIM.. victors in Christ diba? ....

sagot ko kay kookoo, saka iba pa...

kookoo.. may sagot ako para sa 'yo


oo bakit sila ganun? pinapalipas ang oras?



di ko rin alam e.. pero siguro.. hindi importante yung oras na yon para sa kanila..
nasasaktan ako.. kasi pakiramdam ko.. yun mga oras na pinalipas natin.. mahirap na bawiin, baka di na natin mabawi..

sinabi kong ok na lang din.. oo kasi di ko na alam sasabihin.. nalulunkot ako sa nagyari e..


araw-araw, unti-unti...

nababago ang konsepto ng "kaibigan" sa buhay ko... malayong malayo sa konseptong meron ako nung bata pa ko.. nung high school at nung una ko nakilala ang mga kaibigan ko ngayong kolehiyo na ko...

akala ko dati, pag nagkalayo ang mga kaibigan, magkakalimutan na.. di pala.. minsan mas lumalalim pa ang pagkakaibgan nyo.. ayos nga e..

di mo pa nakikita yung tao.. pero pwede kayong maging magkaibigan.. (ehehe.. not in the "txtmate" kind of way na nakikipag kita tapos nadadale o napaptay.. o yun mga nakikipag chat sa kung saan saan.. basta.. not in that kind of way.. noo way..)

at..

kahit lagi mo kasama.. di naman nasusukat dun ang lalim ng pagakakaibigan..


ok na ko.. hmmm.. nagalabas lang ng sama ng loob.. haha!

mga bagay na nasabi na...

in a few weeks, I'd be leaving my school.. along with it are friends and acquaintances...

"ano ka ba, magkikita pa tayo.." "di naman kita malilimutan e.." "super mamimiss kita...."

these words are spoken because they actually fit the situation... my friends must've said that because it's what you usually say when these "parting" times come..

parang pag kumakain ka.. e may dumating.. automatic sasabihin mo.. "kain tayo!", kahit ayaw mo magshare o halos ubos na yun pagkain mo...

we had an "open forum/farewell something" last week sa school..
the president said that if we could write something for our clasmates.friends.. simple notes daw.. we could do that at that very moment.. we could have the clored paper scattered on the floor as notes.. yun white, for sorry.. red means we love someone.. i think yello was for thanks you and green means.. i cant remember.. basta ayun..

marami nagsabi ng pasasalamat.. ng pagmamahal.. at ng patawad..

may nagbigay ng sorry note.. katabi ay ang masayahing mukha..may isang tao.. lahat sinabihan nya ng sorry.. alam ba nya kung anong ang hinihingi nya ng tawad sa akin? may humingi ng tawad, sbai nya sorry dahil minsan ayaw nya ko kausapin o ayaw nya makinig sa 'kin.. naisip ko naman.. bakit nya inihihingi ng tawad yun.. ok lang naman kasi yun.. yun isa sabi."sori sa kamalditahan ko sa 'yo".. alam nya palang ganun sya.. e bakit pa nya ginagawa sa kin?


"sorry" was said because the situation called for it..

ok na din.. baka yun iba.. yun talga ang nais iparating.. ang sorry.. o nais nga talgang magpasalamat..

it's so silly when words are spoken just because they need to be...
maraming salita ang nawawalan ng kahulugan dahil sa maling pag-kakagamit dito at maling pagpapakahulugan...


buti nalang.. yun promises ni God.. ok.. lahat ng sinasabi Nya .. walang automatic.. lahat para sa 'yo at para sa 'kin..

ganun din ang panlangin mo para sa Kanya...

yun memoryadong panalangin.. parang mga salita na paulit ulit.. walang kahulugan.. kahit sino, pwede sabihin ang isang panalanging memoryado..

naalala ko nung elementary kami.. may memorized prayer bago mag recess... di ko na nga matandaan kasi pag nagppray kami.. madalas ay may sarili akong pasasalamat para sa pagkain ko na natanggap ko sa Kanya..

ano ba nais mo talga sabihin? mahirap ba sabihin kay God yun? ..


hmmm... kaya nahihirapan din ako magsulat minsan.. lagi ko iniisip.. eto ba ang nais ko isulat o sabihin talga.. dahil may mga bagay na pag nasabi na, di na pwede burahin.. sa blog oo, pwede pa iedit at burahin.. e sa totoong buhay.. hindi na..

per ang nais ko.. sa pag susulat ko.. masabi ko kunga ano ang gusto ko sabihin.. hindi lang dahil dapat ko ito isulat.. kundi nais ko ito isulat at ibahagi... walang pagsisisi sa huli..

:)